Het is somber weer als we terugrijden vanuit Italië, wintersport, naar huis. Het lijkt wel een mengeling tussen sneeuw en mist. Mijn gedachten dwalen af naar de week voor de wintersport. Wat een droevige week was dit,, #Bella
Bella was een jonge hond die wij over hadden genomen na een intensief trainingstraject. Een jonge dobermann teef die in beslag was genomen in Belgie en via de Dobermannrescue Nederland geplaatst bij een gezin. De mooie Bella had nogal wat last van haar jachtpassie en kon zich niet beheersen en moest toch echt de auto’s najagen over de provinciale weg. Dit bezorgde de oude eigenaren een hartverzakking en ze zochten hulp. Wij, hondenplus.org , boden deze hulp.
Na een intensief trainingstraject hebben we in overleg besloten dat Bella bij ons een betere plek had. Zo geschiedde het, wij een nieuwe Dober erbij. Nog geen maand later kwam Quincy erbij.. met alle gevolgen van dien (lees ander verhaal).
Maar Bella ontpopte zich van een schrikkerige, fiets-, en hardlopers najagende waakhond, naar de ideale Netflix hond. Samen op de bank met wie er ook maar op bezoek kwam.
Het Europees kampioenschap in Italie met haar lopen, gezonde pups baren die geweldig terecht zijn gekomen. Maar vooral lief, lief en nog eens lief.. tenzij ze je niet moest.. dan blafte ze gevaarlijk en was ze ook niet bang om je de broek uit te trekken.
In de loop van de jaren ontwikkelde ze zich tot een hond waar je altijd op kon bouwen, hysterisch gillen als je ging hardlopen want ZIJ GING MEE!! Zelfs 2 weken na het baren van dr pups.. Ik dacht :” nou lieverd, dat is beter van niet”. Nou,, daar dacht zij anders over.. ze brak de tent af en ik hoorde haar halverwege het bos nog blaffen.. nee.. de volgende x ging ze gewoon mee.
De jaren kabbelden voort en ze was een graag geziene hond tijdens de les. Altijd deed ze keurig met iedere klant haar oefening voor. Ja,, alleen omdat je voertjes had.. oooohh wat een schatje.. hoorden we vaak.. mmhhh.. tenzij je andere bedoelingen hebt.Nee, Bella was een schatje .. tenzij..
Het laatste jaar ging je achteruit, tuurlijk kreeg je staar, werd je stijver etc. En ontging het je soms dat ik ging rennen. Mocht je het toch door hebben dan: “GING JIJ MEE!!” waarna je 3 dagen stram was. Je zoon: Pietje.. was voor ons een goede graadmeter hoe het met je ging. En Coco die we sinds een jaar hadden (op dezelfde manier als jij ooit bij ons kwam), ging je vaker de strijd mee aan.. Ook in de auto mee op vakantie was je altijd een trouwe metgezel. We hoorden je niet. Of het nou wintersport of zomervakantie was, jij wilde wel mee. Als je maar in onze buurt kon zijn, wat we deden maakte niet uit.
Toen jij 2 weken voor de vakantie opeens uitviel tegen Pietje, iets wat je nog nooit zo had gedaan. Hij rook aan je buik en zonder pardon viel je uit. Toen hij het nog een x probeerde, viel je uit waar hij een blijvend litteken van over heeft gehouden op zijn neus. En daar schrok ik van.. als ik je op je buik wilde aaien, stond je op en ging je verderop op de bank liggen. Je befaamde ‘doberluchtje’ verdween.. pfffff…. Je schilferde en hijgde soms op onverklaarbare momenten. En je buik werd dikker.. mmmhh iets wat je natuurlijk niet wil zien maar het was er wel degelijk..Tot die ene ochtend.. het ochtend ritueel.. badjas aan en naar beneden om samen een bakkie te doen. Altijd kwam je met een “pronkie” aan.. gillend en blij met een schoen of iets wat je kon vinden door de kamer pronken om mij heen. Nee, vanochtend was het optillen van je kop het enige. Toen ik met een bakkie koffie op de bank ging zitten tegen je aan voelde ik dat mijn badjas nat werd. Mmhhh na een snuffelonderzoek wist ik het zeker.. Dit was je urine. Nu wordt het tijd om een keuze voor je te maken. Maar dat doet zo ontzettend pijn want eigenlijk kan ik je nog niet missen.
Beslissing in jouw belang zo snel mogelijk genomen en wat ging je vredig. Je oogjes dicht en ontspannend. Ook Pietje nam afscheid van je terwijl je langzaam wegzakte van het heden naar het hiernamaals..
We hebben je in de tuin naast Quin begraven. Met 2 toverhazelaars op je met 2 verschillende kleuren. Want kleurrijk was je. Jij viel op als niemand opviel. Daarom de toverhazelaar die in de winter bloeit. In de zomer doe je gewoon wat je moet doen..
Dag lieve Bella, sportmaatje, soulmate, trouwe 4-voeter.. we missen je maar doe de groetjes aan iedereen daarboven,,
Knuffel Mien en Bar
Comments